Ég er enn að melta með mér hvort ég eigi að fara á landsleikinn á eftir. Ég ætlaði ekki að fara en svo áskotnaðist mér miði í stúku og því er freistingin nokkur. Hins vegar nenni ég varla að troða mér á þennan litla völl með 19.000 manns og horfa á leikinn þegar ég get setið heima og horft á hann í sjónvarpinu. Á hinn bóginn má segja að það gefist ekki oft tækifæri til að sjá ítalska landsliðið spila á pakkfullum velli. Hmmm. Ákvarðanir, ákvarðanir, ákvarðanir. Læt vita á morgun hver niðurstaðan varð. Ekki það að nokkur maður lesi þetta eða hafi yfirleitt nokkurn áhuga á þessu, en samt, ég vinn ekkert á meðan!