Gerði svolítið sem ég hef ekki gert í langan tíma, bjó til Cheerios-nammi. Þetta var eitt af því sem ég gerði alltaf þegar ég var lítill og langaði í nammi en átti engan pening. Maður hrærir saman flórsykur, kakó og brætt smjörlíki og blandar svo leðjunni við Cheerios, Corn Flakes eða Rice Krispies. Á þessum tíma kunni ég tvær uppskriftir, þetta og Royal-skyndibúðing. Þessu skaut allt í einu upp í kollinn á mér um daginn og ég varð bara að prófa þetta aftur. Þetta er sama snilld og mig minnti.

Ég er orðinn sjónvarpsstjarna. Í morgun kom ég fram í Íslandi í bítið og hélt þrumandi skammarræðu yfir landsmönnum um að þeir skyldu nú ekki voga sér að rugla saman fyrrum og fyrrverandi, ekki gleyma að setja eignarfalls -s á landaheiti í hvorugkyni, ekki segja áttundi áratugurinn þegar verið er að tala um 1980-1990 og ekki segja berjast á banaspjótum heldur berast á banaspjóti. Þetta gekk mjög vel og undirtektirnar voru gríðarlegar. Mamma sagði að ég hefði verið mjög sætur og pabbi vöknaði þegar hann sá mig. Þetta var falleg stund.