miðvikudagur, febrúar 12, 2003

Ég skoraði á æfingu á mánudaginn en Helgi bróðir ekki. Mitt lið vann hans lið með einu marki eftir að hafa verið 9 mörkum undir. Ég skoraði næst síðasta og jafnframt jöfnunarmarkið. Það braut andstæðinginn algerlega niður. Það er einhver mesta niðulæging sem menn þekkja að láta mig skora hjá sér. Næstum því jafn vont og þegar Helgi bróðir skorar!

Engin ummæli: